حاج مصطفی گراشی

درسال 1356 تحصیلات عالیه را در دانش‌سرای معلم در استان فارس (شیراز) دنبال کرد.

گراشی از اوایل کودکی با توجه به علاقه‌ی وافری که به نوحه خوانی داشت و تلاشی مضاعفی که جهت یادگیری نوحه به کار می‌بست سبب شد تا به عنوان یکی از برجسته‌ترین و پر استعداد‌ترین نوحه‌خوانان بوشهری معرفی گردد.
وی از سال 1349 با تشویق‌ اهالی محل و جمعی از دوستان پیش‌خوانی محله‌ی دهدشتی را بر عهده گرفت.
وی از سال 1352 نوحه خوانی را به طور رسمی و به پیشنهاد مرحوم حسین پوررحیم در مسجد توحید «برازجانی‌های سابق» آغاز کرد.
آن گاه زمانی که جهانبخش کردی‌زاده «بخشو» نوحه‌خوان محله‌ی دهدشتی بود او را به نوحه‌خوانی در مسجد صاحب‌الزمان «خرمایی‌های سابق» واقع در کوی جبری برگزید تا این که پس از فوت پر آوازه‌ترین نوحه‌خوان بوشهری یعنی مرحوم کردی‌زاده از سال 1356 وی در مسجد دهدشتی به عنوان نوحه‌خوان معرفی شد و جای مرحوم کُردی‌زاده را پُر کرد.
آوازه‌ی مصطفی گراشی از استان بوشهر نیز فراتر رفته تا آن جا که در استان خوزستان و سایر استان‌ها ما شاهد نوحه‌خوانی این نوحه‌خوان هستیم و خواهیم بود.
می‌توانم به جرأت بگویم در استان بوشهر کسی حُزن صدای گراشی را ندارد. تحریر‌های که ایشان در حین نوحه‌خوانانی به اجراء می‌گذارد واقعاً جای خسته نباشی فراوانی را می‌طلبد.
نمی‌دانم آیا کسی یا کسانی می‌توانند در آینده پا جای این مداح اهل‌ بیت بگذارند گمان نکنم. ایشان چنان اشعار را با آب و تاب می‌خواند که سینه‌زن به شور آمده و انگار که زمین می‌خواهد دهان باز کند.